Alıntı:

    Bir tanım yapmamız gerekirse; fedakarlık, insanın sahip olduğu istek,kazanç,hayal,özgürlük,beklenti vb. değerlerinden karşılıksız olarak vazgeçmesidir.Peki karşılıksız olarak vazgeçilebilir mi? Karşılık beklersek bunun adı fedakarlık olur mu?

Esasında fedakarlık yaparak salt karşıdakini memnun etme amacı taşımaz insan.Fedakarlık insanı bir beklenti içine sokar.Yaptığınız fedakarlıktan sonra beklediğiniz şey olmayınca “ben onun için neler yapmıştım, nelere katlandım” gibi cümleler kurarsınız.

Fedakarlık mutlaka bilinmesi mi gerekir? Bazı insanlar da yaptıkları fedakarlığın bilinmesini ister. Bu durumda fedakarlığı karşınızdaki insan için değil, kendiniz için yapmış olursunuz.Her şeyi sevdiğiniz için yapıyorsunuz gibi gözükse de, aslında kendi egonuz içindir.

     Yaptığınız fedakarlığa karşılık alabildiğiniz sürece her şey güllük gülistanlıktır.Ama rüzgar tersine esmeye başladığında fedakarlık bir savunma aracına dönüşür.O saf ve yüce erdem, hırs ve üstünlük kurma uğruna yok olur gider.Bazen de durum fedakarlık savaşı halini alır.'' ben sana neleri feda ettim'' cümlesinin karşılığı '' ben de şunları yaptım, bir şeylerden vazgeçen yalnızca sen değilsin'' olur.

     Gerçek fedakarlık karşılıksız olan, bilinmesine de ihtiyacı olmayandır.Geri dönüş ihtimali kesin olmayandır.Sessiz ve beklentisiz olandır.

     Fedakarlığın amacı diğerlerinin iyiliği, mutluluğu ve huzurudur.Siz mutsuz olsanız, türlü acılara ve baskılara maruz kalsanız bile karşıdaki insan için bunları sineye çekmenizdir.Varsın o bunları bilmesin...

     En ufak tartışmalarda bile gündeme gelmeyendir fedakarlık.İşte öyle yüce bir hazinedir o.

Peki şimdi söyleyin bakalım.Kim size böyle bir fedakarlık yaptı? Siz kim için böyle bir fedakarlık yaptınız?